Over mij
Even voorstellen: Karlijn en Erik
Al enige jaren zong bij mij en mijn vriendin, Karlijn, het idee rond rond om na onze studies een tijd naar Frankrijk te vertrekken. Dit niet omdat we het Nijmeegse studentenleven nou zo beu waren - integendeel zelfs - maar na zeven jaar studie begon dit tijdperk onvermijdelijk op zijn eind te lopen. Zodoende kwam de vraag: wat nu?
Allebei voelden wij na twee jaar Covid-19 en een drukke masterfase vol stages, scripties en parttime functies niet de drive om na onze studietijd direct door te rollen in een professionele startersbaan. Voor ons gevoel was deze levensfase eigenlijk best uniek: jong, volwassen en diploma's (bijna) op zak, maar tegelijkertijd nog geen vaste baan, woning, of - erger nog - kinderen.
Anders geformuleerd leek dit het ultieme moment om op avontuur te kunnen gaan zonder al te veel op te moeten offeren. Een kans die waarschijnlijk niet meer terug zou komen zodra we eenmaal in de sleur van het werkende leven zouden zitten.
Eind 2021 werden onze verhuisplannen dan ook snel concreter en rond de Kerst hakten we de knoop door: in mei 2022 zouden we naar Frankrijk vertrekken!
Na samen een seizoen op een camping aan de Côte d'Azur gewerkt te hebben, vonden we in oktober 2022 een appartementje in de Zuid-Franse havenstad Marseille, vanwaar ik momenteel deze blog schrijf.
Werken en wonen in Marseille: een stad in transformatie
Marseille is een stad waar menig Fransman een mening over heeft. Het is er smerig, pauper, corrupt: een reddeloze havenstad waar ondeugd en criminaliteit welig tieren. Toch maakt Marseille sinds enkele jaren een grote transformatie door en begint haar reputatie geleidelijk te kantelen naar die van een bruisende metropool aan de Middellandse Zee.
Sinds de coronacrisis vestigen jaarlijks duizenden Parisiens zich in de stad, aangetrokken door haar zachte klimaat en ligging op steenworp afstand van prachtige natuur en de zee. Juist deze omslag - letterlijk elke Marseillais bevestigt dat het verschil dag en nacht is - maakt het enorm interessant om juist op moment in de stad te wonen en deze transformatie van dichtbij mee te maken.
Wat betreft banen werkt Karlijn hier als "auditrice asile" (asiel auditeur) bij de Office français de l'Immigration et l'Intégration (Franse equivalent van de IND). Haar voornaamste taak bestaat uit het voeren van gesprekken met immigranten die in Frankrijk asiel willen aanvragen.
Ik heb zelf een baan gevonden als Sales Manager bij een brillenmerk, genaamd MMC'Eyewear (ik bevestig: geschiedenis studeren takes you places!). Dankzij mijn talenkennis ben ik hier verantwoordelijk voor alle sales en klantenrelaties op de Noord-Europese markten (Nederland, België, Duitsland, Oostenrijk, Scandinavië).
Vanwege het internationale karakter van het bedrijf en leuke, jonge team, is dit voor nu een prima baan die aardig wat uitdaging biedt (op een gemiddelde dag spreek ik bijv. Frans, Nederlands, Engels en Duits). Toch mis ik als historicus en politieke junk ook regelmatig de connectie met de actualiteit in mijn dagelijks werk.
Zie daar dan ook direct een belangrijke motivatie voor deze blog: een platform bieden aan mijn eindeloze overpeinzingen en gedachtespinsels over het functioneren van deze fascinerende stad.
Veel plezier!